In deze vers somt Bagbhat de zes smaken op, zoals in Charaka en Susruta. In Ayurveda zijn de smaken verbonden met de Mahabhutas of de basis elementen. Twee scholen verklaren de oorsprong van smaak op verschillende manier. De ene school wijdt het ontstaan van de smaken toe aan het element Water (jala), de andere schrijft het toe aan het element aarde Pritvi).

De zoete smaak wordt beschouwd als element van aarde en water.

Beide scholen verklaren de zoute en zure smaak op een verschillende manier. Volgens de ene is de zoute smaak element van vuur en aarde en de zure smaak element van vuur en water. Volgens de andere lering is het omgekeerd : de zoute smaak is vuur en water en de zure smaak vuur en aarde.

Alle leringen komen overeen dat de scherpe smaak verbonden is met het element vuur. De wrange smaak is verbonden met de elementen lucht en aarde. De bittere smaak is ether en lucht.

De zoete smaak is de zwaarste smaak terwijl de bittere de lichtste is. Hier ontdekken we de lichtheid en zwaarte van de smaken volgens de principes van de Mahabuthas. Hier uit volgt dat in de ene school de orde van de smaken is l zoet, zout, zuur, pikant, wrang en bitter,; terwijl de volgorde in de andere school is : zoet, zuur, zout, pikant, wrang en bitter.